Jeśli zostałeś poszkodowany nie ze swojej winy jako pieszy, rowerzysta, kierowca, pasażer w wypadku komunikacyjnym, wtedy masz prawo do odszkodowania.  

 Jakie uprawnienia przysługują z tytułu wypadku?

Osoba poszkodowana w wyniku wypadku komunikacyjnego ma prawo do:
• zadośćuczynienia za doznaną krzywdę (cierpienie fizyczne/psychiczne spowodowane wypadkiem),
• zwrotu poniesionych kosztów leczenia i rehabilitacji (np.: zakup lekarstw),
• zwrotu poniesionych kosztów dojazdów do placówek medycznych,
• odszkodowania z tytułu utraty dochodu (np.: utrata zarobków z powodu L4),
• odszkodowania z tytułu zniszczonych lub utraconych podczas wypadku rzeczy,
• comiesięcznej renty (w przypadku gdyby wypadek spowodował niezdolność do zarobkowania).

Jak miarkować wysokość odszkodowania?

Przy ustaleniu wysokości kwoty odszkodowania, należy wziąć pod uwagę ww. uprawnienia, natomiast największy problem może być z ustaleniem wysokości zadośćuczynienia. W tym wypadku sugeruję kierować się przesłankami jakimi sądy kierują się przy ocenie tego typu spraw. W jednym z wyroków Sąd Najwyższy stwierdził, że przy ustaleniu zadośćuczynienia należy uwzględnić „wszystkie okoliczności danego zdarzenia, a zwłaszcza rodzaj obrażeń i rozmiar związanych z nimi cierpień fizycznych i psychicznych, stopień kalectwa, poczucie nieprzydatności, konieczność korzystania ze wsparcia bliskich. Zadośćuczynienie powinno spełniać funkcję kompensacyjną”.

Jaki jest termin na dochodzenie roszczeń?

Roszczenia z tytułu umowy ubezpieczenia OC przedawniają się z upływem czasu przewidzianego dla danego roszczenia w przepisach o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym (karalnym) lub zaniedbaniem zobowiązania. W przypadku gdy szkoda nastąpiła w następstwie zbrodni, na możliwość dochodzenia roszczeń mamy 20 lat a w przypadku występku 5 lat. Natomiast jeśli wartość odszkodowania przyznanego przez ubezpieczyciela jest zaniżona, mamy wtedy 3 lata, aby dalej dochodzić swoich odszkodowań.

Jeśli artykułu był dla Ciebie wartościowy, proszę podziel się nim dalej lub polub nas na facebooku.

Autor: Michał Czpak, prawnik w Kancelarii Prawnej PrawnikBiz

Podstawa prawna:
art. 415, 444, 445, 471, 819 kodeksu cywilnego, art. 101 kodeksu karnego.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 września 2010 r., sygn. akt II CSK 94/10, OSNC 2011/4/44, Biul.SN 2010/12/15, Rzeczposp. PCD 2010/220/3.